نظر اتنه فقیه نصیری درمورد شمعدونی

 آتنه فقیه‌نصیری در ۲۳ آبان ۱۳۴۷ در خانواده‌ای از کردهای کوچانده‌شده کلاردشت، در شهر تهران به دنیا آمد. وی دوران کودکی خود را در چالوس گذراند و در رشته زبان اسپانیایی در دانشگاه آزاد تحصیل کرد. فقیه‌نصیری با بازی در مجموعه «خاله سارا» و نیز مجموعه خانه سبز (در نقش لیلی) به شهرت رسید. او که آخرین حضورش در تلویزیون به سریال «مهرآباد» برمی‌گردد، این شب‌ها در سریال طنز «شمعدونی» ایفای نقش می‌کند. او در این سریال نقش مادر خانواده‌ای را بازی می‌کند که داستان‌ها حول محور این خانواده می‌چرخد. با او گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

در شروع از علت حضورتان در «شمعدونی» بگویید.

وقتی متن را خواندم، متوجه شدم که یک سر و گردن بالاتر از تمام سریال‌های طنزی است که تاکنون در تلویزیون دیده‌ام. از متن خوشم آمد و کار را قبول کردم.

بازی در کنار بازیگران جدید و کم‌سابقه در این سریال چطور بود؟

بازیگر جدیدمان فقط محمد نادری بود که در حال حاضر وقتی مجموعه را از تلویزیون نگاه می‌کنم، به نظرم بازی‌اش فوق العاده می‌آید و می‌شود گفت او یکی از بهترین بازیگران این سریال است، بقیه بازیگران هم مثل آقای معجونی، خانم میرعلمی، عابدی و… سابقه‌دار هستند.

چه برداشتی از نقش‌تان دارید؟

توضیح دادن راجع به نقش را دوست ندارم چون فکر می‌کنم نقش بازی می‌شود و توضیح داده نمی‌شود. ضمن این‌ که این نقش به من نزدیک نیست، من نه بچه‌ای که بخواهد به دانشگاه برود، دارم و نه کارمند بانک هستم.

درباره اولین سابقه همکاری شما با آقای صحت صحبت کنیم.

این اولین همکاری من با اوست. همکاری با آقای صحت یکی از بهترین تجربیات کاری من است. گروه ما یکی از بهترین گروه‌هایی است که تا حالا با آن‌ها کار کردم، بازیگران هم فوق‌العاده بودند، ارتباطات قوی با هم داشتند و مثل یک خانواده بودند. از آقای صحت به عنوان کارگردان نمی‌دانم چگونه تعریف کنم که اصل مطلب گفته شود. شمعدونی در کل یکی از بهترین تجربیات کاری من بود.

به نظر می‌رسد جنس طنز در «شمعدونی» کمی فرق می‌کند.

بله. با آن چیزی که تاکنون مردم ما از سریال طنز یاد گرفتند که یک عده مسخره‌بازی دربیاورند و آن‌ها هم به این مسخره‌بازی‌ها بخندند، متفاوت است. من به سریال طنز خاصی اشاره نمی‌کنم که بی‌احترامی شود اما در کل مردم ما آن‌چه را که از طنز فهمیدند و فکر می‌کنند که طنز است در واقع یک‌سری مسخره‌بازی و کارهای عجیب و غریب است؛ و نمی‌توان چنین توقعی هم از سریال شمعدونی داشت بلکه دارای نوع خاصی از طنز است که اگر بیننده سطح کیفی سلیقه‌اش را بالا ببرد، حتما با آن ارتباط برقرار می‌کند.