فروشگاه مد و استایل تی پکس |
نویسنده: انوشا 
نحوه ایجاد بانک اطلاعاتی سرور SQL
1- نرم افزار SQL Server Management Studio را نصب کنید. این نرم افزار به صورت رایگان از مایکروسافت در دسترس است و به شما امکان می دهد به جای استفاده از خط فرمان ، سرور SQL خود را از یک رابط گرافیکی متصل و مدیریت کنید.
برای اینکه به یک نمونه از راه دور یک سرور SQL متصل شوید ، به این نرم افزار یا مشابه دیگر احتیاج دارید.
کاربران Mac می توانند از برنامه های منبع باز مانند DbVisualizer یا SQuirreL SQL استفاده کنند. رابط ها متفاوت خواهد بود اما همان اصول کلی اعمال می شود.
برای یادگیری نحوه ایجاد دیتابیس با استفاده از ابزارهای خط فرمان ، به این راهنمای مراجعه کنید.
2- استودیوی مدیریت SQL Server را راه اندازی کنید. وقتی برای اولین بار برنامه را شروع کردید ، از شما سؤال می شود که به کدام سرور می خواهید وصل شوید. اگر قبلاً سرور دارید و در حال کار هستید و مجوزهای لازم برای اتصال به آن را دارید ، می توانید آدرس سرور و اطلاعات تأیید اعتبار را وارد کنید. اگر می خواهید یک پایگاه داده محلی ایجاد کنید ، نام بانک اطلاعات را روی آن تنظیم کنید. و نوع تأیید اعتبار به “تأیید هویت Windows”.
برای ادامه روی اتصال کلیک کنید.
4- ایجاد یک پایگاه داده جدید. بر روی پوشه Databases راست کلیک کرده و “New Database …” را انتخاب کنید. یک پنجره ظاهر می شود ، به شما امکان می دهد بانک اطلاعات را قبل از ایجاد پیکربندی کنید. نامی به بانک اطلاعاتی بدهید که به شما در شناسایی آن کمک می کند. بیشتر کاربران می توانند بقیه تنظیمات را به طور پیش فرض در اختیار خود قرار دهند.
توجه داشته باشید که با وارد کردن نام بانک اطلاعاتی ، دو پرونده اضافی به صورت خودکار ایجاد می شوند: داده و پرونده Log. فایل داده همه داده های موجود در پایگاه داده شما را در خود جای می دهد ، در حالی که پرونده log در پایگاه داده تغییر می یابد.
برای ایجاد بانک اطلاعات ، روی OK کلیک کنید. مشاهده می کنید که پایگاه داده جدید خود در پوشه بانک اطلاعاتی گسترده ظاهر می شود. یک نماد استوانه خواهد داشت.
ویندوز روی بقیه صفحه باز می شود که به شما امکان می دهد جدول جدید خود را دستکاری کنید.
شما نمی خواهید مقادیر تهی را مجاز بدانید زیرا همیشه می خواهید ورودی حداقل “1” باشد. اگر اجازه دهید تهی شوید ، اولین ورودی شما “0” خواهد بود.
در پنجره Column Properties ، پایین بروید تا گزینه Identity Specification را پیدا کنید. آن را گسترش داده و “(ls Identity)” را روی “بله” تنظیم کنید. این به طور خودکار مقدار ستون ID را برای هر ورودی افزایش می دهد ، و به طور خودکار هر ورودی جدید را به طور خودکار شماره می کند.
nchar (#) – این نوع داده ای است که شما باید از متن استفاده کنید ، مانند نام ها ، آدرس ها و غیره. تعداد پرانتز حداکثر تعداد کاراکتر مجاز برای این قسمت است. تنظیم یک حد اطمینان می دهد که اندازه بانک اطلاعاتی شما قابل کنترل باشد. شماره تلفن ها باید با این قالب ذخیره شوند ، زیرا عملکردهای ریاضی را روی آنها انجام نمی دهید.
int – این مربوط به تعداد کامل است و معمولاً در قسمت ID استفاده می شود.
اعشاری (x، y) – این تعداد را به صورت اعشاری ذخیره می کند و اعداد داخل پرانتز به ترتیب تعداد کل رقم ها و تعداد رقم های زیر اعشار را مشخص می کنند. به عنوان مثال اعشاری (6،2) شماره ها را 0000.00 ذخیره می کند.
پنجره مرکز قسمتهایی را برای شروع نمایش داده ها برای شما نشان می دهد. قسمت شناسه شما بطور خودکار پر خواهد شد ، بنابراین می توانید همین حالا نادیده بگیرید. اطلاعات را برای بقیه قسمتها پر کنید. هنگامی که روی ردیف بعدی کلیک می کنید ، می توانید قسمت شناسه ردیف اول را بطور خودکار پر کنید.
این روند را تا زمانی که تمام اطلاعات مورد نیاز خود را وارد کنید ادامه دهید.
اگر خطایی وجود داشته باشد ، نشان داده می شود که قبل از اجرای جدول ، چه ورودی هایی به اشتباه پر شده اند.
